Hope cz.12

Ciekawe, co to za niespodzianka....

Może to, dlatego że jest to ostatni dzień w tym domu. Jutro rano wracam do szarej rzeczywistości. Gnębiło mnie to, chociaż tęskniłam za rodziną. Szkoła, była najgorsza. Ale może w końcu nawiąże jakieś nowe przyjaźnie, bo stare zostały w Polsce.

Zrobiłam tak jak Harry powiedział. Gdy zjadłam, wstałam umyłam się i ciepło ubrałam. Dzień był ciepły i o dziwo nie padało.

Zeszłam na dół, Harry czekał już tam na mnie. Innych nie było w domu, nie mam pojęcia gdzie poszli.

- No to w drogę. – Powiedział Harry.

Wsiedliśmy do jego samochodu. Nie jechaliśmy w stronę centrum, wręcz przeciwnie. Kierowaliśmy się w stronę niezabudowanych przestrzeni.

Było pięknie. Słońce próbowało przedostać się przez chmury, czasem mu się to udało. 

Harry w pewnym momencie się zatrzymał. Zapewne znaczyło to, że jesteśmy na miejscu.

- Jesteśmy. – Uśmiechnął się.

- Harry, gdzie ty mnie wywiozłeś? – Zapytałam.

- Chodź to zobaczysz.

Wysiedliśmy z auta, ale nie wiem, po co Harry zaprowadził mnie do lasu.

- Harry, czemu jesteśmy w lesie?

- Zaraz Ci pokaże.- Złapał mnie za rękę i zaciągnął w głąb lasu. 

Uwielbiam lasy, jest tam cicho, spokojnie. Niektórzy się ich boją, zupełnie nie wiem  dlaczego. Harry nie chciał powiedzieć gdzie idziemy.

W pewnym momencie naszym oczom ukazała się niewielka polana. Na środku niej rosła wielka wierzba. Jej długie gałęzie zwisały do podłoża.

- Harry… co my tu robimy? – byłam troszkę zaniepokojona.

- Wiesz… - nie mógł zacząć - … bo ja…. To trudne. – westchnął.

- No śmiało. – spojrzałam mu w oczy.

- Gdy byłem mały – spojrzał mi w oczy -  uwielbiałem tu przychodzić i poprzysiągłem sobię że tutaj przyprowadzę najważniejsza dla mnie osobę i wyjawię jej tu, co do niej czuję…..

Ciąg dalszy nastąpi :)

Przepraszam że taki krótki, ale jutro mam sprawdzian :/ i musze się pouczyć ;/ jutro dodam kolejną część ;) 

I CZEKAM NA KOMENTARZE !! <3